به نقل از «زیسان»

بیماری آمیزشی چیست؛ علائم، انواع و نحوه درمان آن را بدانید

تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۱۳۰۰۷

زی‌سان: به گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از یک میلیون نفر هر روز در سراسر جهان مبتلا به نوعی بیماری آمیزشی می‌شوند. بیماری آمیزشی و انواع آن چیست و چه نشانه‌هایی دارد و چگونه می‌توانیم از آن در امان بمانیم؟ 

بیماری آمیزشی یا بیماری مقاربتی نوعی بیماری است از طریق رابطه جنسی یا تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش سازمان بهداشت جهانی روزانه در سراسر جهان بیش از یک میلیون نفر به نوعی از بیماری‌های آمیزشی مبتلا می‌شوند.

عفونت‌ها بیشتر اوقات فاقد نشانه‌های آشکار هستند و به همین دلیل تشخیص آن‌ها آسان نیست. وقتی عفونت و نشانه‌های شاخص بیماری وجود داشته باشد آن را بیماری آمیزشی می‌نامند.

بیماری‌های آمیزشی به‌طور معمول بر اثر رابطه جنسی منتقل می‌شوند، اما گاهی ممکن است با هر نوع تماس جنسی هم به فرد دیگر انتقال پیدا کنند. برخی از بیماری‌های آمیزشی می‌تواند در جریان بارداری، زایمان یا شیردهی از مادر به نوزاد منتقل شود.

روش‌های دیگر انتقال بیماری‌های آمیزشی از طریق انتقال خون یا استفاده از سوزن‌های تزریق مشترک است.

بیماری‌های آمیزشی باعث بروز عوارض ناگواری در بدن از جمله سرطان، درد مزمن ناحیه لگن، آبستنی یا بارداری برون‌زهدانی یا خارج از رحم و ناباروری شود.

انواع بیماری‌های آمیزشی

بیش از ۳۰ باکتری، ویروس و میکروب می‌تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود.

افراد ممکن است هم‌زمان به چند بیماری آمیزشی مبتلا شوند.

شایع‌ترین بیماری‌های آمیزشی سیفلیس، سوزاک، کلامیدیا و تراکوماتیس است. این بیماری‌ها همه درمان‌پذیر هستند.

نشانه‌های بیماری آمیزشی

بیماری‌هایی که با تماس جنسی منتقل می‌شود به طور معمول بی‌نشانه یا دارای نشانه‌های خفیف هستند.

به همین دلیل ممکن است مبتلا به بیماری باشید بی‌آنکه خودتان خبر داشته باشید.

با وجود بی‌نشانه بودن بیشتر بیماری‌های آمیزشی این بیماری‌ها می‌توانند در هنگام تماس و رابطه جنسی منتقل شوند و به افراد آسیب برسانند.

این نشانه در بیماری‌های آمیزشی مشاهده می‌شود:

ترشحات غیر‌عادی از آلت تناسلی یا مهبل
زخم یا زگیل در ناحیه تناسلی
ادرار مکرر یا دردناک
خارش و قرمز شدن پوست ناحیه تناسلی
تاول یا زخم در اطراف دهان
بوی غیر‌عادی مهبل
خارش و زخم و خون‌ریزی مقعدی
درد در ناحیه زیر شکم و لگن

دلیل شیوع بیماری‌های آمیزشی

در سال ۲۰۲۰، سازمان بهداشت جهانی برآورد کرد که ۳۷۴ میلیون از مبتلایان جدید به بیماری‌های آمیزشی به یکی از چهار بیماری شایع آمیزشی مبتلا شده‌اند: تراکوماتیس (۱۵۶ میلیون مورد)، کلامیدیا (۱۲۹ میلیون مورد)، سوزاک (۸۲ میلیون مورد) و سیفلیس (۷ میلیون مورد).

بنا‌بر آمار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۶ حدود ۴۹۰ میلیون نفر مبتلا به تبخال تناسلی بودند و حدود ۳۰۰ میلیون هم مبتلا به ویروس پاپیلوم انسانی بودند که عامل اولیه بروز سرطان ناحیه لگن در زنان و سرطان ناحیه مقعدی در مردانی است که با مردان رابطه جنسی برقرار می‌کنند.

دکتر تئودورا الویرا وی سرپرست بخش جهانی ایدز، هپاتیت و بیماری‌های آمیزشی برنامه‌های سازمان بهداشت جهانی می‌گوید: «رابطه جنسی نیاز طبیعی انسان است و بخشی از طبیعت انسان است. انسان به طور طبیعی رابطه جنسی برقرار می‌کند و در نتیجه ممکن است مبتلا به بیماری‌های آمیزشی شود. به همین دلیل است که تعداد مبتلایان به این بیماری‌ها بسیار بالاست».

دکتر تئودورا الویرا وی همچنین به این واقعیت اشاره می‌کند که به دلیل بی‌نشانه بودن بیشتر بیماری‌های آمیزشی افراد بدون اینکه بدانند بیماری را به دیگری منتقل می‌کنند.

به نظر دکتر وی احتمال ابتلا به بیماری‌های آمیزشی افزایش پیدا کرده، چون فرهنگ و نگرش به رابطه جنسی موقتی تغییر کرده است و افراد راحت‌تر از گذشته به رابطه جنسی دسترسی دارند. البته تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تعداد جوانانی که رابطه جنسی موقتی دارند رو به کاهش است، اما میزان استفاده از کاندوم هم کاهش پیدا کرده است.

دکتر وی تأکید می‌کند زمانی که درمانی برای بیماری ایدز وجود نداشت افراد از برقراری رابطه جنسی موقت به‌ویژه بدون استفاده از کاندوم پرهیز می‌کردند.

او اشاره می‌کند که افراد در بسیاری نقاط جهان معتقدند که می‌توانند آزمایش ایدز بدهند و دارو‌های خود را مصرف کنند و درمان شوند. «شاید به همین دلیل است که استفاده از کاندوم کاهش پیدا کرده است».

بنابر داده‌های سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۲۲ حدود ۱٬۳ میلیون نفر در جهان به ویروس ایدز مبتلا شدند.

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که هر سال بیش از ۶۰۰ هزار نفر بر اثر این ویروس جان خود را از دست می‌دهند، چون نمی‌دانند که مبتلا به بیماری ایدز هستند و در پی درمان بر‌نمی‌آیند یا درمان خود را خیلی دیر شروع می‌کنند.

چگونه از بیماری‌های آمیزشی در امان بمانیم؟

دکتر وی می‌گوید: «لطفاً از کاندوم استفاده کنید. این کار باعث می‌شود که به بیماری‌های آمیزشی مبتلا نشوید».

«در برقراری رابطه جنسی باید مسئولانه رفتار کنید. بهتر است شیوه استفاده از کاندوم را یاد بگیرید».

بنا به گفته کارشناسان بهداشتی استفاده صحیح از کاندوم‌های لاتکس تا میزان بالایی جلوی خطر ابتلا و سرایت بیماری‌های آمیزشی را می‌گیرد هرچند به‌طور کامل این احتمال را از بین نمی‌برد.

اگر به لاتکس حساسیت داشته باشید توصیه این است که از کاندوم‌های پلی‌اورتان استفاده کنید.

هم‌چنین فراموش نکنید هنگام مشاهده نشانه‌های بیماری آمیزشی فوراً به مراکز بهداشت و درمان مراجعه کنید تا آزمایش شوید و درمان را شروع کنید.

دکتر وی می‌گوید: «سراغ داروخانه نروید تا دارویی بخرید و خوددرمانی کنید، چون این کار کمکی به درمان بیماری نمی‌کند. اگر به طور صحیح درمان نشوید ممکن است منجر به عوارض حادّی مانند ناباروری شود».

او در ادامه می‌گوید: «سهل‌انگاری در مداوای بیماری‌های آمیزشی سلامت افراد را تهدید می‌کند، این بیماری‌های باعث بیماری‌های التهابی لگن و مشکلات دوران بارداری می‌شوند و سالانه حدود یک تا دو میلیون مورد ناباروری بر اثر ابتلا به سوزاک و کلامیدیا درمان‌نشده در زنان مشاهده می‌شود».

«ابتلا به سیفلیس در دوران بارداری سالانه باعث بیش از ۳۵۵هزار پیامد‌های پس از زایمان و ۱۴۳ مرده‌زایی و ۶۱هزار مورد مرگ و میر نوزادان می‌شود. ویروس پاپیلوم انسانی سالانه باعث مرگ حدود ۳۴۲هزار نفر بر اثر سرطان ناحیه لگن می‌شود».

درمان بیماری‌های آمیزشی چیست؟

بیماری‌های آمیزشی که بر اثر باکتری یا میکروب ایجاد می‌شوند با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان‌پذیر هستند، اما درمانی برای بیماری‌های آمیزشی که بر اثر ویروس منتقل می‌شوند مانند تبخال تناسلی و پاپیلوم انسانی وجود ندارد.

دارو‌ها فقط می‌توانند نشانه‌های بیماری را تسکین دهند و جلوی گسترش و پیشروی آن را بگیرند.

واکسن‌هایی هم برای جلوگیری از ابتلا به پاپیلوم انسانی و هپاتیت بی وجود دارد.

دکتر وی می‌گوید سازمان بهداشت جهانی در تلاش برای تهیه واکسن سوزاک و واکسن درمانی تبخال تناسلی است که ساز‌و‌کار آن‌ها مشابه واکسن‌های ام آر ان‌ای (mRNA) استفاده شده برای بیماری کوویدــ۱۹ است.

دکتر وی همچنین اشاره می‌کند که مراحل مقدماتی تهیه واکسن کلامیدیا و همینطور پژوهش‌های آغازین برای یافتن ساز‌و‌کار‌های ممکن برای تهیه واکسن سیفلیس شروع شده است.

دکتر وی تأکید می‌کند که: «بیماری‌های آمیزشی به عنوان بیماری عفونی کاملاً نادیده گرفته می‌شود. ما باید احساس شرم و بدنامی درباره این بیماری‌ها را کنار بگذاریم و آن‌ها را مانند همه بیماری‌های دیگر درمان کنیم».

tags # بیماری ، رابطه جنسی ، سلامت و پزشکی

منبع: زیسان

کلیدواژه: بیماری رابطه جنسی سلامت و پزشکی بیماری های آمیزشی سازمان بهداشت جهانی استفاده از کاندوم پاپیلوم انسانی بیماری آمیزشی بیماری ها همین دلیل میلیون مورد میلیون نفر رابطه جنسی جنسی منتقل تماس جنسی بر اثر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۱۳۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟

 

به گزارش تابناک، بعضی از گازگرفتگی‌ها، خصوصاً از سوی گربه‌ها، می‌توانند به‌واسطه باکتری‌های دهان حیوان منجر به عفونت شوند. بیماری خراش گربه یا چنگ گربه یک عفونت باکتریایی است که ناشی از خراشیدگی توسط گربه می‌باشد، حتی اگر ناحیه خراشیده شده عفونی به نظر نرسد.
بعضی از حیوانات مثل خفاش، راکون و روباه می‌توانند هاری را انتقال دهند.

افرادی که واکسن کزازشان به‌روز نشده نیاز به پروفیلاکسی کزاز بعد از گازگرفتگی دارند تا از عفونت کزاز یا تتانوس پیشگیری شود.

اگر پزشک مشکوک شود حیوانی که گاز گرفته ممکن است هاری را منتشر کند، نیاز به یک سری کامل واکسیناسیون هاری و آنتی‌بیوتیک وجود دارد.

عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات
. آسیب بافت

. پریشانی روانی

. عفونت

تحقیقات نشان می‌دهند تقریباً یک‌دوم افراد بعد از گاز گرفته‌شدن توسط سگ به‌خاطر ترس جان خود را از دست می‌دهند.

علت عفونت بعد از گاز گرفته‌شدن چیست؟
عفونت ناشی از گازگرفتگی حیوان ناشی از باکتری‌هاست. این باکتری‌ها در دهان یا بزاق حیوان وجود دارند و بعد از اینکه روی پوست قرار می‌گیرند وارد زخم می‌شوند. این باکتری‌ها در محیط هم می‌توانند وجود داشته باشند.

گازگرفتگی حیوان اغلب چند میکروبی است، یعنی انواع متعددی از باکتری‌ها در عفونت دخیل‌اند.

کزاز یک بیماری باکتریایی است که بر سیستم عصبی اثر می‌گذارد و یک عارضه خطرناک است. زخم‌های سوراخ‌دار در اثر گازگرفتگی بیشترین احتمال کزاز را دارند.

کزاز
کزاز یک عفونت جدی است که در اثر زخم‌های عمیقی که باکتری کزاز را وارد بدن می‌کنند به وجود می‌آید. این بیماری بر سیستم عصبی اثر می‌گذارد و موارد شدید آن منجر به فلجی و مرگ می‌شوند.

علائم بیماری عفونی کزاز:

. مشکل در بلع

. سفت‌شدن عضلات فک

. سفت‌شدن عضلات گردن

. سفت‌شدن عضلات شکم

. اسپاسم‌های دردناک بدنی

واکسیناسیون کزاز باعث شده که عفونت کزاز در خیلی از کشورها شایع نباشد. کودکان باید تا رسیدن به ۶ سالگی هر سال واکسن کزاز بگیرند. نوجوانان و بزرگسالان نیز باید هر ۱۰ سال در برابر کزاز واکسینه شوند. برای عفونت کزاز هیچ درمانی وجود ندارد.

افرادی که توسط سگ مبتلا به هاری گاز گرفته یا خراشیده می‌شوند ممکن است از طریق بزاق حیوان به این بیماری نورولوژیکی دچار شوند. چیزی که هاری را خطرناک می‌کند این است که باعث التهاب پیش‌رونده مغز شده و در صورت عدم درمان فوری کُشنده خواهد بود.

علائم هاری می‌توانند چند روز یا حتی چند ماه بعد از گازگرفتگی ظاهر شوند. اما وقتی ظاهر شوند معمولاً دیگر برای درمان دیر است. علائم هاری می‌توانند با سردرد، تب و ضعف شروع شده و تدریجاً شدت گرفته و منجر به بی‌خوابی تشنج، تهوع، فلج نسبی و توهم شوند.

وقتی علائم هاری ظاهر می‌شوند این بیماری می‌تواند باعث مرگ شود. به همین دلیل پزشکان می‌گویند اگر توسط یک حیوان واکسینه نشده گاز گرفته شدید (وحشی یا خانگی) هرچند این حیوان هیچ علامتی از بیماری ندارد، باید درمان هاری را شروع کنید. اگر حیوان خانگی شما را گاز بگیرد، پزشک باید ابتدا پرونده واکسیناسیون حیوان را بررسی کند و شاید لازم باشد این حیوان برای مدتی تحت‌نظر گرفته شود.

پاستورلا
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) این نوع باکتری در دهان بیش از نیمی از سگ‌ها وجود دارد. وقتی پاستورلا به بدن فرد قربانی وارد می‌شود می‌توانند عفونت خطرناکی به نام سلولیت (عفونت عمیق باکتریایی پوستی) ایجاد کند. سلولیت می‌تواند موجب تورم غدد و مفاصل شده و حرکت را برای فرد سخت کند.

علائم پاستورلا معمولاً ۲۴ ساعت بعد از گازگرفتگی ظاهر می‌شود. این علائم شامل تورم، قرمزی و ترشح از زخم می‌شوند. سلولیت به‌سرعت منتشر می‌شود و در صورت عدم درمان فوری علائم بدتر شده و فرد به‌سرعت دچار عفونت خون، پنومونی، مننژیت و دیگر عوارض جدی خواهد شد.

عفونت‌های استاف و استرپتوکوک
عفونت‌های استاف مانند MRSA در افرادی که دچار گازگرفتگی سگ می‌شوند شایع است. وقتی یک عفونت باکتریایی وارد خون و ریه‌ها می‌شود، بسیار خطرناک است. عفونت‌های استاف و استرپتوکوک نسبت به انواعی از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم‌اند.

علائم عفونت استاف و استرپتوکوک طیف گسترده‌ای دارند و بسته به محل گاز گرفته شده می‌توانند شامل تب، سلولیت و جوش‌های بزرگ شوند. این عفونت‌ها می‌توانند کشنده باشند.

کاپنوسیتوفاژ
گازگرفتگی سگ می‌تواند باعث عفونت کاپنوسیتوفاژ شود که باکتری‌های آن از طریق دهان سگ به قربانی منتقل می‌شوند. هر چند این عفونت نادر است اما می‌تواند به‌سرعت منتشر شده و منجر به آسیب ارگان‌ها و مننژیت شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند معمولاً در معرض خطر این عفونت هستند. اگر خون فرد دچار عفونت شود بسیار خطرناک و کشنده است. عفونت شدید حتی می‌تواند باعث شود چاره‌ای جز قطع عضو وجود نداشته باشد.

علائم عفونت کاپنوسیتوفاژ شامل تب، تاول در اطراف زخم، قرمزی، درد مفصل، تورم، سردرد و استفراغ و علائمی مشابه علائم آنفلوانزا می‌شود.

درمان گازگرفتگی توسط سگ و پیشگیری از عفونت
به گزارش وب گاه تبیان، اگر دچار گازگرفتگی توسط حیوان شدید باید هر چه سریع‌تر زخم را تمیز کنید. اگر زخم گزیدگی یا خراش خونریزی دارد، با یک باند یا حوله تمیز به آن ناحیه فشار وارد کنید تا خونریزی متوقف شود. در صورت وجود، از دستکش‌های لاتکس یا لاستیکی تمیز برای محافظت از خود و جلوگیری از عفونی شدن زخم استفاده کنید. اگر زخم به شدت خونریزی نمی‌کند، آن را با آب و صابون به‌خوبی بشویید و چند دقیقه زیر آب جاری نگه دارید، سپس زخم را خشک کنید، پماد آنتی‌بیوتیک بزنید و روی آن را با گاز استریل یا پارچه تمیز بپوشانید و حواستان به علائم عفونت مثل قرمزی، تورم، بدتر شدن درد، چرک و ترشح از زخم یا ازدست‌دادن حس در ناحیه آسیب باشد.

با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟

هر چه سریع‌تر به مرکز درمانی مراجعه کنید تا درمان مناسب فوراً شروع شود. حتی یک گازگرفتگی ظاهراً جزئی هم باید جدی گرفته شود چون می‌تواند منجر به عوارض جدی شود. گاهی علائم عفونت فوراً ظاهر نمی‌شوند؛ اما بعداً خود را نشان می‌دهند.

پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند یا دستور واکسیناسیون به‌منظور درمان یک سری از عفونت‌ها را بدهد. مثلاً کسی که توسط سگ گاز گرفته شده و وضعیت واکسیناسیونش به‌روز نیست احتمالاً به واکسن نیاز دارد تا ریسک بیماری کمتر شود.

در نهایت این که به فرزندانتان بیاموزید که از حیوانات وحشی دوری کنند و هیچ حیوانی، حتی حیوانات خانگی خانوادگی را مورد آزار و اذیت قرار ندهند و تحریک نکنند. حیوانات هنگام غذا خوردن یا خواب اصلا قابل پیش‌بینی نیستند و ممکن است بسیار خطرناک باشند.